Gerila Islam Filipina seperti Abu Sayyaf, telah digambarkan sebagai "berakar umbi dalam kelas yang berbeza terdiri daripada rangkaian rapat bersatu dibina melalui perkahwinan keluarga penting melalui latar belakang sosio-ekonomi dan struktur keluarga," menurut Michael Buehler, pensyarah dalam politik perbandingan di Sekolah Universiti London Oriental dan Pengajian Afrika. Ini yang terjalin erat serta struktur kekeluargaan menyediakan daya tahan tetapi juga menghadkan keupayaan mereka untuk berkembang.[55] Komander Barat Mindanao Komando Leftenan Jeneral tentera Filipina Rustico Guerrero, juga menerangkan Abu Sayyaf sebagai " kumpulan tempatan yang mempunyai agenda tempatan."[55]

Dua mangsa penculikan, (Martin dan Gracia Burnham) yang telah disimpan dalam kurungan oleh ASG selama lebih setahun, "perlahan-lahan terlibat menangkap mereka dalam perbincangan teologi" dan mendapati pejuang Abu Sayyaf untuk menjadi biasa dengan Al-Quran. Mereka hanya "tidak lengkap" pengertian Islam, yang mereka lihat sebagai "satu set peraturan tingkah laku, yang akan melanggar apabila ia sesuai mereka", menurut penulis Mark Bowden. Sebagai "pahlawan suci, mereka wajar dalam penculikan, membunuh dan mencuri. Mempunyai hubungan seks dengan tawanan wanita dibenarkan oleh mereka yang mendakwa mereka sebagai "isteri ".[56]

Berbeza dengan Barisan Pembebasan Kebangsaan Moro dan Barisan Pembebasan Islam Moro, kumpulan itu tidak diiktiraf oleh Pertubuhan Kerjasama Islam, dan menurut penulis Dr Robert (Bob) Timur, dilihat sebagai "tidak lebih daripada satu operasi jenayah" sekurang-kurangnya sebelum 2001.[57]

Satu laporan Pusat Kajian Strategik dan Antarabangsa oleh Jack Fellman mencatat politik dan bukannya motivasi agama ASG. Dia menyebut kenyataan pemimpin ASG Khadaffy Janjalain bahawa saudaranya (bekas pemimpin ASG) adalah hak untuk berpecah dari MNLF lebih sederhana kerana "sehingga kini, tiada apa yang keluar" percubaan untuk mendapatkan lebih banyak autonomi bagi Moro Islam. Ini menunjukkan, Fellman percaya, ASG bahawa "hanya terkini, walaupun yang paling ganas, lelaran ketidakpuasan politik Moro yang telah wujud sejak beberapa dekad yang lalu."[58]

Sasaran

Kebanyakan mangsa Abu Sayyaf ialah warga Filipina. Walau bagaimanapun, ahli perniagaan, kelasi, polis dan pelancong Australia, British, Kanada, China, Perancis, Jerman, Indonesia dan Malaysia, telah disasarkan. Barat, terutama Amerika, telah disasarkan untuk sebab-sebab politik dan kaum. Jurucakap Abu Sayyaf telah menyatakan bahawa, "Kami telah berusaha keras untuk mendapatkan seorang rakyat Amerika kerana mereka mungkin fikir kita takut kepada mereka". Beliau menambah, "Kami mahu berjuang rakyat Amerika".[59] Pada tahun 1993, Abu Sayyaf menculik seorang penterjemah Bible Amerika di selatan Filipina. Pada tahun 2000, Abu Sayyaf ditangkap orang Islam Amerika di Jolo dan menuntut bahawa Amerika Syarikat melepaskan Sheikh Omar Abdel Rahman dan Ramzi Yousef, yang telah dipenjarakan kerana terlibat dalam pengeboman World Trade Center 1993.

Seorang ahli perniagaan Jepun terbunuh apabila penerbangan Cebu ke Tokyo Philippine Airlines telah dibom pada 10 Disember 1994 oleh Abu Sayyaf.[60] Dan mayat seorang tebusan Korea Nwi Seong Hong, yang telah ditahan oleh Abu Sayyaf, ditemui pada tahun 2012.[61][62][63]